پروانه ی به گِل نشسته ام...

اسیردر ساحل بیکران چشمانت...

که طوفان نبودنت مرا به این روز در آورده است...

ومن منتظر دستان گرم تو ام تا مرا از این زندان برهاند...

اما..چه انتظار بیهوده ای...

میدانم... دستان تو مال دیگریست

و...

تنهایی... تنها... برای ...من...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: